Azja

 

                                                                          Azj

Część świata, która razem z Europą tworzy Eurazję-  największy kontynent. Z powodów historycznych i kulturowych sama Azja bywa również nazywana kontynentem wielkich kontrastów geograficznych.Sąsiaduje z Europą od zachodu, Afryką od południowego zachodu, Australią i Oceanem Indyjskim od południowego wschodu oraz Pacyfikiem od wschodu.

                                                        Ludność i urbanizacja

Azję zamieszkuje 4,4 mld ludzi , co stanowi 60%  ludności. Obszar cechuje się wysokim średnim wskaźnikiem przyrostu naturalnego (17‰). Najwyższe wartości osiąga on w Syrii (37,1‰), Iraku (36,8‰) i Jemenie (36,7‰), najniższy – w Japonii (-0,2‰). W Azji nastąpiła eksplozja demograficzna, czyli gwałtowny wzrost liczby ludności w krótkim czasie. Przyczynami są: malejący współczynnik zgonów, poprawa warunków życia, lepsza opieka zdrowotna. Ludność rozmieszczona jest nierównomiernie (w Azji południowo-wschodniej mieszka 75% ludności tego kontynentu, obszary słabo zaludnione: obszary pustynne i górzyste, Syberia). Średnia gęstość zaludnienia wynosi 90 os./km kwadratowy. Najliczniejszą grupę stanowią ludzie rasy białej i żółtej (odpowiednio 55% i 43% ogółu mieszkańców).

                                                            Budowa geologiczna

Azja leży w większości na płycie eurazjatyckiej Wyróżnić można także pozostałe cztery platformy. Platforma syberyjska, platforma chińska, platforma dekańska, platforma arabska, platforma afrykańsko – arabska.

                                                                      Klimat

W Azji występuje a odmiana klimatu astrefowego – klimat zwrotnikowy monsunowy, który wyróżnia się sezonową zmiennością napływu mas powietrza: latem znad oceanu w kierunku lądu napływają masy wilgotne i ciepłe, a zimą ku oceanowi płyną masy suche i chłodne.

                                                             Strefy roślinne

   Wieczne lody Arktyki  zajmują północne krańce kontynentu azjatyckiego graniczące z Oceanem Arktycznym. Występuje tu dzień i noc polarna. Wieczne lody Arktyki zwane są  pustynią lodową. W tym środowisku życie skupia się wokół morza. Mimo ekstremalnych warunków pustynie lodowe nie są pozbawione roślin. Na wystających spod lodu skałach można spotkać porosty, a w szczelinach skalnych mchy. Na glinianej glebie pojawiają się darnie. Pojedynczo i rzadko rosną tu także rośliny kwiatowe m.in. arktyczne gatunki skalnic, jaskrów, czy niezapominajek.

Tajga – zajmuje gruby „pas” opasający Azję poniżej koła podbiegunowego północnego. Stanowi największy lądowy biom świata, zachowany w bardzo dobrym stanie dzięki małej eksploatacji przez człowieka. Dość ostry klimat i kwaśna uboga gleba umożliwia egzystencję drzewom iglastym. Drzewa szpilkowe są najlepiej przystosowane do życia w tej strefie: igły są trwałe, skórkowate, odporne na mróz. Dlatego drzewa liściaste, np.: wierzby, brzozy stanowią tylko domieszkę. W lasach borealnych (tajdze) dominuje zwykle jeden z gatunków modrzewie, sosny, świerki.

yu-kato-cddaZDt6uRw-unsplash      valery-rabchenyuk-5I_oFqB0n6g-unsplash

 

Zostaw komentarz

Tagi:
Zostaw odpowiedź